« واروژ تو با ما چه کرده ای؟ | Main | اينجا چه خبره »

و زمين لرزيد

توی نزديک به 30 ساعتی که از زلزله ديروز بم می‌گذره، هنوز از هيچ کسی نشنيدم که بگه سال گذشته هم قزوين يه همچنين فاجعه‌ای رو تجربه کرد، از اون روز تا دو روز پيش چه کاری کرديم که حالا اينقدر ناراحتيم؟ اگر اندک اطلاعاتی درباره مقاوم‌سازی يک سازه در برابر زلزله داشته باشين می‌فهمين که انتظار هر فاجعه‌ای جز اين مضحک بود.
اين همه احساسات‌گرايی و مديحه‌سرايی درباره تلفات جانی و مالی زلزله ديروز ( که واقعا وحشتناک است) دو سه روزی بيشتر دوام نمی‌آورد، مهم نتايج و تصميماتی است که برای تکرار نشدن چنين وقايعی بايد اتخاذ شود که تجربه ثابت کرده در کشور ما هيچوقت از اين اتفاقات درس نمی گيريم.
با احتمال 95درصد در هر 150سال تهران با يک زلزله عظيم روبرو خواهد بود و از 27مارس1830 که آخرين زلزله عظيم تهران رخ داده نزديک 174سال می‌گذرد و حداقل قدرت آن حدود 7 تا 7.2 ريشتر برآورد می‌شود، چندی پيش هم دانشمندان اعلام کردند که تا سال2010 در تهران زلزله شديدی رخ خواهد داد. با توجه به بافت شهری و مقاومت سازه‌های موجود در تهران انتظار يک فاجعه انسانی با حدود يک ميليون کشته و زخمی می‌رود. برای روزی که چندان دير نيست، چه کرده‌ايم؟

توضيح عکس: صبح روز 23ژوئن2002 زمين‌لرزه‌ای به قدرت 6 ريشتر قزوين را لرزاند. در اين حادثه ده‌ها روستا به‌طور کامل ويران شد، بيش از 500نفر در 12 روستای اين شهرستان کشته و هزاران نفر بی خانمان شدند. در عکس، پسر نوجوانی در کنار قبری که قرار است پدرش را در آنجا دفن کنند، چمباتمه زده و شلوار پدرش را محکم در بغل گرفته‌است و سربازان و روستاييانی که در حال کندن قبرها هستند، او را احاطه کرده‌اند.
اريک گريگوريان، عکاس ارمنی ايرانی تبار با اين عکس توانست جايزه عکس مطبوعاتی سال2002 (World Press Photo) را کسب کند. امسال نوبت کدام عکاس ايرانيست؟

TrackBack