search
linkdump
از دکتر رفيعی چه خبر؟
ايران تئاتر
نظرتان چيست؟
هادیتونز
جهان در سال 2006
بهنقل از اکونوميست | شرق
رد پای عکاس
شما عکسهای او را نديدهايد؟ | پرستو
هميشه از اين نگاه متفاوت مانا لذت بردهم
هادیتونز
آنجلينا جولی در قسمت دوم سينسيتی
هنوز بهطور رسمی اعلام نشده است | ShotsDaily
سفر به انتهای شب
"بيل موری يک پيشروی اصيل در ميان ديگران است." | شرق
گفتگو با حميد مجتهدی
مستند بینظير «ايران» را که حتما ديدهايد؟ | از طريق هفتان
سايت رسمی خاتمی
سرانجام راه افتاد | از طريق صنم
That I Would Be Good
لذتش را ببريد | پرستو
[archives]
friends
archives
go to archives' page...« وقتی افتاد فتنهای در شام | Main | يک کارگردان مدرن »
آخرين ساعات پاييز با چخوف
خوشبختانه ديشب تونستم به لطف دوستان پرچينی، نمايش «مرغ دريايی من يا چخوف ـ ساد» رو در آخرين شب از هفتهی چخوف ببينم.
از نمايش خوشم اومد؛ اول بهخاطر خود چخوف و متن جذاب نمايش و دوم هم بهخاطر انرژی بسيار زيادی که بازيگران و گروه اجرا کننده روی صحنه صرف کردند (مخصوصا بهناز جعفری و سينا رازانی). داستان در يک تيمارستان میگذره، جايی که چند بيمار روانی نمايشگونهای رو به کارگردانی پرستارشون (ماشا) اجرا میکنن؛ نمايشی دربارهی يک نمايشنامهنويس جوان (ترپلف)، مادرش (آرکادينا)، يک نويسندهی معروف (تريگورين) و يک دختر (نينا). نکته جالبتر اين بود که توی نمايش دوم هم يه نمايش ديگه توسط ترپلف دربرابر چشمان مادرش و تريگورين (که آرکادينا شيفتهی اوست و ترپلف از او متنفر است) اجرا میشه تا به مادرش ثابت کنه که او هم نمايشنامهنويس خوبیست، چون آرکادينا معتقده زندگی بدون تياتر امکان نداره.
در واقع مرغ دريايی... از سه نمايش تو در تو تشکيل شده بود که بعضی لحظات مرز پررنگی بينشون نمیشد ديد و داستانها با هم فاصلهی زيادی نداشتند.
اونطور که بهنظر میرسه محمد رحمانيان فعلا قصد اجرای عمومی اين نمايش و همينطور نمايش اسم (که در جشنواره سال گذشته اجرا شد) رو نداره و از شرکت در جشنوارهی امسال و اجرای «فنز» هم بهخاطر کمبود وقت انصراف داده. اين روزها هم فقط در حال تمرين «آواز قوی آنتون چخوف» بههمراه حبيب رضايی و مهتاب نصيرپور و سينا رازانیست که قراره از هفتهی بعد در تالار سايه اجرا بشه.
مرغ دريايی... هم همونطور که گفتم جزو نمايشهايی بود که در طول هفتهی گذشته بهمنظور بزرگداشت يکصدمين سالمرگ چخوف در تالار سايه و فقط در دو اجرا روی صحنه رفت.
[ديدن مرغ دريايی در شب يلدا - مطلب پرستو دربارهی نمايش]
[مصائب يک خبرنگار آیتی در ميان عکاسان تئاتر! - ندا دهقانی]
[عکسهای نمايش - آرش]
راستی از آخر اين هفته هم «حرفهایها: يک کمدی غمگين» (بابک محمدی) در تالار قشقايی و همينطور «هی مرد گنده گريه نکن» (جلال تهرانی) از اوايل هفتهی آينده در تالار اصلی روی صحنه میروند که بهشدت توصيه میکنم هيچکدوم رو از دست ندين مخصوصا که بهخاطر نزديکی جشنواره، مدت زمان کمتری روی صحنه خواهند بود. اگه قسمت شد توی اين يکی دو روز از هر دو نمايش بيشتر مینويسم.
TrackBack
TrackBack URL for this entry:
http://hamidreza.com/cgi-bin/mt/mt-tb.cgi/330
Comments
سلام استاد...خوبي كه ؟ كم پيدايي! تولدت هم با تاخير مبارك باشه
پدرام | December 22, 2004 12:43 AM
درود، تبريك شب يلدا، تبريك تولد و درخواست تبادل لينك حقير رو بپذيريد!
سري به سايت بزنيد. مطالب جديد گذاشتم
كوروش ضيابري | December 22, 2004 12:52 AM
بیچاره ما که منتقد تئاترمون شما ها شدین. باج بگیران گروه پرچین. امجد و رحمانیان!! لااقل دو کتاب مطالعه بفرمائید تا دفاع کردنتون از یک نمایش انقدر مسخره جلوه نکنه.
kaveh | December 23, 2004 11:03 PM
ممنون بابت لينک . . .
نميشد از هرکدوم از اجراها عکسي هم بزاريد . . ما که وقت نداريم شايد تحريک شديم . . .
shaar | December 24, 2004 11:43 AM