روزهای اولی که به تهران آمده بود یک بار به‌م گفت شبیه جوانی‌هایش هستم. ۸۳ ساله بود و پله‌های تخت جمشید و عالی‌قاپو را راحت‌تر از من بالا می‌رفت. سر حال و جدی. شبیه به مردانی که قصه‌شان را می‌نوشت. یک بار فیل به‌م گفت که فرانک از نمادهای نویسندگی در هالیوود است، یک استاد بازمانده از دوران طلایی هالیوود. کسی که همه در برابرش به احترام می‌ایستند.

درباره‌ی عکس:
رفته بودیم تخت جمشید. نمی‌دانم از کجا یک صندلی پیدا کرده بود و داشت استراحت می‌کرد. دوربینش در عکس هست اما ذره‌بین و آیفونش - که اجزای جدانشدنی‌اش بودند - در تصویر نیفتاده. عکس خوبی شد از شمایل یک دورانِ سپری شده.

مرتبط:
+ فرانک پیرسون در ۸۷ سالگی درگذشت