بالاخره مصاحبه‌ای که دو سه هفته قبل از عيد با حميد امجد برای کاپوچينو گرفتيم، اين شماره منتشر شد. فکر می‌کنم مصاحبه خوبی شده، با اينکه بيش‌تر بخاطر نمايش "زائر" و صحبت درباره اون سراغ امجد رفتيم ولی مصاحبه‌ی خيلی جامعی شد درباره پرونده هنری و دوران کاريش که چندان هم بی‌فراز و نشيب نبوده. قسمت اول گفتگوی حدودا سه ساعته‌ی من و شيده و صنم و مهناز به‌همراه عليرضا که روی سر من نشسته بود و عکس می‌انداخت (!) رو حتما بخونيد. جدا از اينکه اين فقط نصف ماجراست، فکر کنم به اندازه کل مصاحبه هم حرف‌هايی زده شد که به سنت همه مصاحبه‌ها توی نوار ضبط نشده. اصلا بزرگترين لذت مصاحبه همين حرف‌هاييه که هيچوقت منتشر نمی‌شن... در مورد برنامه راديويی امجد هم که قبلا صحبت کرده بودم، توی قسمت دوم مصاحبه مفصل توضيح داده شده، ولی حدود 6-7 ماهی هست که بخاطر مشکلاتی، برنامه سه‌شنبه شب‌های امجد توی راديو پيام ديگه پخش نمی‌شه. دلايلش بماند برای هفته ديگه و بخش پايانی مصاحبه... [فراری از خدمت - گفتگوی سه ساعته گروه کاپوچينو با حميد امجد]

خوشبختانه ديروز تونستم فيلم تحسين‌شده و شگفت‌انگيز پدرو آلمودوار، Talk To Her رو ببينم. فيلم فوق‌العاده پاک و انسانی‌ايست که ارزش بارها ديدن رو داره، مخصوصا در زمانه‌ای که سينما با بحران فيلم‌نامه‌ی درست و حسابی رو به روست می‌شه از فيلم آلمودوار خيلی چيزها ياد گرفت و در حسرت اينکه چرا شبيه آلمودوار کم داريم، سوخت!
[سنگ‌ها نمی‌دانند که عشق چيست - مطلب من درباره "با او حرف بزن" در سينمای جهان کاپوچينو]