يک اتفاق خوبی دارد اين روزها در حوزه‌ی هنرهای تجسمی در تهران می‌افتد که متاسفانه به دليل کم‌جاذبه بودن اين حوزه برای مخاطب عام و البته کم‌کاری رسانه‌های پرمخاطب، خبر زيادی از آن منتشر نشده است. اين اتفاق جذاب، «نخستين سمپوزيوم بين‌المللی مجسمه‌سازی تهران» است که بعد از حدود يک‌سال کارهای مقدماتی، به جاهای شيرين‌اش رسيده و اگر کمی علاقه به هنر و حال و هوايش داشته باشيد، می‌توانيد تجربه‌ی بی‌نظيری را به چشم ببينيد.
آن جاهای شيرين هم که گفتم يعنی اينکه از ميان ماکت‌های اوليه‌ی ارسالی هنرمندان مختلف، بيست اثر توسط هيات انتخاب مسابقه برگزيده شده و الان خالقان اين آثار به تهران آمده‌اند و دارند کنار گوش‌مان اين مجسمه‌ها را در ابعاد واقعی می‌سازند. نمی‌دانم اين حس را تجربه کرده‌ايد يا نه، اما برای من تماشای بی‌واسطه‌ی خلق يک اثر هنری توسط هنرمند هميشه دلپذير است و معمولا وقتی با يک کار خوب روبه‌رو می‌شوم بيشتر به لحظه‌ی خلق آن فکر می‌کنم و اتفاقی که در درون خالقش رخ داده.

خلاصه اينکه تا بيست و يکم اسفند کارگاه سمپوزيوم برپاست و بيست و دوم هم برندگان اعلام می‌شوند. در اين فاصله دو روز برای بازديد مردم در نظر گرفته شده؛ جمعه‌ی هفته‌ی آينده (11 اسفند) و جمعه‌ی بعد از آن (18 اسفند)، از ساعت 3 تا 5 بعد از ظهر. اگر کاهلی نکنيد و اين خيال خام را از سرتان بيرون کنيد که مجسمه‌سازی هم مگر ديدن دارد، حتما با صحنه‌های جذابی در پارک چيتگر روبه‌رو می‌شويد.

[سايت سمپوزيوم]