تجربهی میزبانی و همراهی اعضای آکادمی علوم و فنون سینمایی بینظیرترین تجربهای بود که در همهی این سالها داشتهام. حضور در کنار عالیرتبهترین گروه سینماگرانی که تابهحال به ایران آمدهاند و همکاری با دو مدیر شجاع و کاربلد (محمدمهدی عسگرپور و سید محسن هاشمی)، برای منی که همیشه از کارهای اجرایی فرار کردهام، اینقدر هیجانانگیز بود که حالا بعد از دو روز، دلتنگِ روزهای شلوغ هفتهی پیشام. و دلتنگِ همهی سه ماه گذشته که با این آدمها و این پروژهی بزرگ زندگی کردهام.
سعی میکنم یک گزارش پُر و پیمان برای اینجا بنویسم، اما توصیه میکنم حرفهای عسگرپور را بخوانید که بعد از فشارهای جانبی این ۱۰-۱۲ روز، خواندنش برایم لذتبخش بود.
پینوشت: لازمست همینجا از همهی دوستانی که در این مدت ایمیلشان بیپاسخ ماند یا کارهایشان روی زمین ماند عذرخواهی کنم.
نامزدهای اسکار ۲۰۱۰
گاردین
سلینجر درگذشت
دیگر کسی مزاحم آقای نویسنده نمیشود.
چند نکته دربارهی روزمرگی
حمید امجد
بهمن جلالی درگذشت
مرگهای ۸۸ تمامی ندارد؟ | عکس آنلاین
زندگی را در تابه سُرخ کنید
دربارهی «جولی و جولیا» | محسن آزرم
آشپزخانهی راز
پویان و سیما به آشپزخانه میروند
در رثای دیوید لوین که به سایه رفت
نیویورک تایمز