g هرقدر فيلم‌های ايرانی اکران عيد امسال بد و غيرقابل تحمل هستند، دو فيلم خارجی اين دوره که قرار است از اين هفته در سينما فرهنگ روی پرده بروند فيلم‌های خوبی‌تند و بی‌تعارف بگويم اصلا انتظارشان را نداشتم. البته «قهرمان» (Hero) که اکرانش از جشنواره سال پيش قطعی شده بود اما زمان دقيق‌اش معلوم نشده بود ولی «هوانورد» (The Aviator) خيلی غيرمنتظره بود. قرار است از اين هفته هر دو در سانس‌های آخر شب سينما فرهنگ اکران شوند و احتمالا در يک دو سينمای ديگر هم به‌صورت دوبله شده نمايش داده خواهند شد.
ديدن آن رنگ‌بندی‌های معرکه و تصاوير بی‌بديل قهرمان روی پرده‌ی عريض و تماشای آخرين فيلم مارتی که همين سه چهار ماه پيش در امريکا اکران شد، بهترين عيدی بود که در اين روزهای شلوغ و اعصاب خردکن آخر سال می‌شد گرفت. در ضمن قهرمان که چيزی برای حذف کردن ندارد اما فکر می‌کنم هوانورد هم تاحدودی به سرنوشت Gangs Of NY دچار شود که اصلا چيزی از نقش کمرون دياز نمانده بود و يکساعت از فيلم در تدوين مجدد حذف شده بود!
از تلويزيون هم خبرهای خوبی می‌رسد و مثل اينکه امسال هم در بين فيلم‌های نوروزی تلويزيون آثار جالبی می‌شود پيدا کرد. مخصوصا که سينما يک قرار است هر روز برنامه داشته باشد.
[خانه‌تکانی گيشه‌ها ـ مطلبی از مهدی درباره‌ی اکران نوروز، حيات‌نو]

g در تئاتر هم من نمايش خيلی دندان‌گيری به چشم‌ام نمی‌خورد. تنها اسم قابل توجه اين دوره «تلخ مثل عسل» کار آتيلا پسيانی‌ست که البته هنوز نظر مثبتی درباره‌ی آن نشنيده‌ام. کلا سال جديد خوبی برای تئاتر به‌نظر نمی‌رسد مخصوصا بعد از جشنواره‌ی بی‌رمقی که برگزار شد و شيوه‌های مديريتی جديدی که در اين چند ماهه حاکم شده.

g اين روزها به‌شدت درگير کارهای ويژه‌نامه‌های نوروزی بودم که اميدوارم فردا آخرين‌شان را تحويل بدهم و راحت شوم. چند سالی هست که اسفند دردناک‌ترين ماه سال شده!