جيرانی در «سالاد فصل» خيلی سعی کرده يک تريلر خوش‌ساخت تماشاگرپسند بسازد که هم مثلث عشقی داشته باشد و هم صحنه‌ی تعقيب و گريز. اتفاقا تا يک جاهايی هم به‌عنوان يک فيلم معمولی برای مخاطب عام، خوب است اما فيلم‌نامه‌ی ضعيف فيلم در نيمه‌ی پايانی باعث می‌شود سالاد فصل در حد يک فيلم معمولی بفروش هم نباشد. مخصوصا تعليق و گره‌ای که جيرانی می‌خواسته در پايان فيلم ايجاد کند خيلی تحميلی و بد درآمده.
تنها حسن سالاد فصل، خسرو شکيبايی‌ست که بازی نسبتا خوبی را ارائه می‌دهد و ليلا حاتمی که مثل هميشه‌ست و مهناز افشار که آدم را اميدوار می‌کند شايد روزی به يک بازيگر خوب تبديل شود، اما گريم و بازی شريفی‌نيا اصلا خوب نيست.

سيروس الوند هم که مثل هميشه فيلم می‌سازد و آخرين فيلم‌ش ـ رستگاری در هشت و بيست دقيقه ـ يک فيلم معمولی الوندی‌ست. البته شروع فيلم انصافا بد نيست و تا حدودی هم اميدوارکننده‌ست اما فيلم‌نامه مشکل‌ش اين‌ست که در يک ‌سوم ابتدايی تمام داستان‌اش را می‌گويد و پس از آن ديگر هيچ چيز جديدی نمی‌تواند رو کند.
موسيقی فيلم هم در حد فاجعه‌ست، و بازی‌های رادان و کرامتی هم معمولی‌ست و شهاب حسينی هم که خيلی‌ها می‌گفتند بازی خيلی خوبی ارائه کرده، کار ويژه‌ای انجام نداده. فکر نمی‌کنم بازی کردن يک نقش تک بعدی کار خيلی ويژه‌ای باشد.
نمی‌دانم چرا الوند و اطرافيان‌اش هر سال سعی می‌کنند بگويند او اين بار يک فيلم متفاوت ساخته! برگ برنده‌ی سال گذشته را که فراموش نکرده‌ايد؟