اين هفته سينما يک فارگو رو نشون داد. فيلم‌نامه خيلی ساده و معمولی داشت، اما نگاه برادران کوئن به فيلم‌نامه‌ای که خودشون نوشته بودن، اثر جالبی رو پديد آورده بود. ولی با اين‌همه فکر می‌کنم "ای برادر، کجايی؟" (O' Brother, Where Are Thou?) اثر به‌مراتب پخته‌تر و دلنشين‌تری‌ست نسبت به Fargo. همه اجزای فيلم اعم از فيلم‌نامه و کارگردانی و بازيگران و بالاخص موسيقی، خيلی هوشمندانه و هنرمندانه در خدمت طنز مدرن فيلم قرار گرفته. با اينکه Lady Killers (فيلم آخر جوئل و اتان کوئن که همين يکی دو ماه پيش اکران شد و توی کن هم شرکت داشت) انگار چندان راضی‌کننده نبوده، ولی خيلی دوست دارم اين فيلم رو ببينم، يه جورايی شيفته نگاه و زاويه ديد اين دو برادر شدم.

جشنواره هم تموم شد، با دلخوری هم تموم شد. از اختتاميه افتضاح و مجری لوسی که برای مراسم انتخاب شده بود، بگذريم برخورد دور از انتظار يکی از برگزارکنندگان مراسم، اينقدر زننده بود که نتونيم برای عکس يادگاری صبر کنيم.
من از مدافعين حضور کاپوچينو توی جشنواره بودم ولی مطمئنا سال بعد چنين نظری نخواهم داشت. چون ما (منظورم تمامی نشريات الکترونيکی‌ايست که در جشنواره حضور داشتند) باعث آمدن اين همه بازديدکننده به جشنواره بوديم و آن‌وقت هزينه‌ای که از اسپانسر جشنواره (سازمان ملی جوانان) برای برگزاری فستيوال گرفته شده، تنها به جيب چند نفر رفته. طبيعی‌ست که وقتی به‌علت وجود اسپانسر، ما از پيش‌فروش کردن سی‌دی کاپوچينو منع می‌شيم بايد سهمی از اين منبع مالی طلب کنيم.
سرخط اين هفته کاپوچينو رو هم پيشنهاد می‌کنم بخونين.

سلام حميد رضا جان !
غصه نخور ! به قول پويا طبق يه ضرب المثل سرخپوستي حق رو بايد گرفت جتي با دودر كردن !

ما هم همين كار رو كرديم! ميتوني عكس تنديس ما رو تو وبلاگ من ببيني (-:

لو مون ندي برار ! (-: . به اين ميگن يه مديرت مشهدي ! اينو به شيده خانم بگو (-: (البته اگه جراتشو داري !)

حالا شما هم اين قد غصه نخور تازه اگه بتونين سي دي كاپوچينوتو بفروشين فك كنم ديگه بودجه هفته نامتون حالا حالا ها تا مين باشه

من زياد نتونستم با اينها ارتباط برقرار كنم.هر چند من هم اعتقاد دارم اي برادر ... به مراتب از فارگو جلوتره و بارتون فينك نسبت به هر دوتاي اين كارها فيلم قابل قبولتريه.ولي همون طوري كه اون پسره تو سينما يك ميگفت به نظرم اينها فقط به مستقل بودن و متفاوت بودن فكر ميكنن و به اندازه شهرتي كه دارن روي ابزار كارشون كه سينما باشه تسلط ندارن. كلا آدمي كه دغدغه اش صرف متفاوت بودن باشه معمولاً آدم موفقي نميشه. حتي ممكنه آدم متفاوتي هم نشه. شرمنده كه طولاني شد.

من پشت شما نشسته بودم و تقريبا موضوع را هم فهميدم.باز خيلي كوتاه اومدين كه ... بي خيال.خيلي ها چشم نداشتن ببينن غرفه كاپوچينو اين چند روزه جاي سوزن انداختن نبود.ما حتي در تست دموكراسي هم كم اورديم! خيلي هم كم اورديم

هميشه كه قرار نيست.....دنيا به كام باشه عزيز ه دلانگيز !!!

چيز جديدي نيست در اين مملكت گل و بلبل هر كسي به جيب خودش بيشتر از هر چيز ديگه حق مي ده اي كاش روي گزارش مونوريل كه چند روز پيش تهيه كرده بودم سردبيرمون خط قرمز نمي كشيد تا بفهمي اين درد جيب پرستي مال همه جاست ...

نامزدهای اسکار ۲۰۱۰
گاردین

سلینجر درگذشت
دیگر کسی مزاحم آقای نویسنده نمی‌شود.

چند نکته درباره‌ی روزمرگی
حمید امجد

بهمن جلالی درگذشت
مرگ‌های ۸۸ تمامی ندارد؟ | عکس آنلاین

زندگی را در تابه سُرخ کنید
درباره‌ی «جولی و جولیا» | محسن آزرم

آشپزخانه‌ی راز
پویان و سیما به آشپزخانه می‌روند

در رثای دیوید لوین که به سایه رفت
نیویورک تایمز