ديشب نشستم بالاجبار نسخه‌ی پرده‌ای اسپايدرمن 2 (Spider-man 2) رو ديدم (چون بايد برای دو جا درباره‌ی فيلم بنويسم مجبور شدم از آرمانگرايی‌م که ناشی از اعتياد به دی‌وی‌ديه دست بردارم و به اين نسخه‌های افتضاح رضايت بدم). راستش مثل قسمت اول، ازش خوش‌ام اومد. فيلم همون‌طوری که از اين ژانر انتظار می‌ره، سرگرم‌کننده بود و تماشاگر رو راحت با خودش همراه می‌کرد و آخرش هم راضی از ديدن يه فيلم خوش‌ساخت و مفرح از سالن به بيرون می‌فرستاد.
اگه يه ظهر جمعه بيکار بودين و حوصله‌تون هم سر رفته بود، اسپايدرمن 2 پيشنهاد خوبيه مخصوصا اگه عين من عاشق کميک‌بوک هستين که ديگه غفلت جايز نيست!

کاپوچينوی جديد هم با يک هفته تاخير و مقاديری تغييرات اساسی به‌روز شد! البته هنوز يه مقدار خورده کاری داره که توی اين چند روز تموم می‌شه و بخش جديدی هم که به اسم فنجان دوم به مجله اضافه کرديم توی همين روزها راه می‌افته. فکر می‌کنم با اضافه شدن اين بخش و تفکيک شدن بخش خبری و تحليلی از هم کاپوچينو خيلی حرفه‌ای‌تر بشه، تا چه افتد و در نظر آيد!
راستی بخش سينمای جهان کاپوچينو رو فکر نمی‌کنم توی هيچ مجله‌ی ديگه‌ای بتونين پيدا کنين! يه ريويوی ساده و به‌درد بخور درباره آخرين فيلم‌های اکران شده، علاوه بر اينکه مقداری از دردهای ما که هنوز دست‌مون به نسخه‌های حتی بی‌کيفيت اين فيلم‌ها هم نرسيده، کم می‌کنه برای کسانی هم که می‌تونن اين فيلم‌ها رو توی سينما ببينن کمک بزرگيه که پول‌شون رو پای هر فيلمی خرج نکنن.
اين هفته شيده درباره آخرين فيلم شيامالان نوشته که دو هفته است اکران شده و هفته‌ی پيش هم صدرنشين جدول بود و شماره بعد هم فکر کنم درباره The Collateral بنويسه. بعضی وقت‌ها خودم از اين همه سرعت انگشت حيرت به دهان می‌گيرم!