امروز اولين شماره "بانی فيلم"، نخستين روزنامه سينمايی ايران منتشر شد. اگر از خوشحالی اوليه و تبريک های مرسوم که بگذرم، بايد بگم زياد به دلم نچسبيد. شايد بخاطر اينه که "شرق" تو اين يه ماه بد عادتم کرده و ديگه روزنامه های کلاسيک چندان جذابيتی برام نداره، اما روزنامه ای که قراره فقط به فرهنگ و هنر بپردازه لااقل بايد يه لوگوی قابل تحمل داشته باشه يا نه؟ صفحه بنديش بايد آدمو سر ذوق بياره يا نه؟ مطالبش... ولش کن، تازه يه شماره دراومده و هنوز روی روال نيوفتاده روزنامه و اين کاملا از مطالبش معلومه. فکر کنم يکی دو هفته ديگه زمان مناسبی برای تصميم گيری درموردش باشه که بالاخره باهاش کنار ميام يا بی خيالش میشم؟ فعلا بايد صبر کرد... ( ترجيح ميدم بيشتر از اين به اين نوزاد نتازم، بهرحال برای لحظات رودررو شدن با دوستان بايد فکری کرد!! )
اما واقعا اميدورام که موفق باشن و مشکلات مالی که تا همين الان هم باعث دو سه ماه تاخير در انتشارش شده، جلوی راهش رو نگيره. دوستان؛ موفق باشين!
جدا از اين يه مصاحبه هم با بيضايی داشت درباره تئاتر جديدش، "شب هزار و يکم". خيلی دوست دارم برم ببينم اين تئاترو که ازش هم خيلی استقبال شده و کلی داره ميفروشه. ( پس از 9 اجرا ، سه ميليون و 645 هزار تومن فروخته. بليطش سه هزار تومنه ) برای رزرو بليط ميتونين برين اينجا... اين هم مطلب زيتون در همين باره.
راستی "بانی فيلم" سايت هم نداره. انصافا از اين يکی نميشه چشم پوشی کرد، اون هم در دورانی که تو همين مملکت خودمون همه روزنامه ها از شماره اولشون روی شبکه هم ظاهر ميشن... خدا ما را به راه راست هدايت فرمايد، آمين!