
همهش برای همان یک جمله است. همانی که وقتی به در آخر میرسند، دیوید به الیز میگوید: «من میتونم تنهایی از این در رد بشم و تو هم دیگه نه من رو میبینی و نه اونایی که دنبالمونان. یا اینکه با هم بریم، که نمیدونم اونطرف چی در انتظارمونه، فقط میدونم تو کنارمی.»
از سینمای امسال اگر تنها همین رابطهی دیوید و الیز بماند، من را بس است.
لابد مرتبط: The Adjustment Bureau

نامزدهای اسکار ۲۰۱۰
گاردین
سلینجر درگذشت
دیگر کسی مزاحم آقای نویسنده نمیشود.
چند نکته دربارهی روزمرگی
حمید امجد
بهمن جلالی درگذشت
مرگهای ۸۸ تمامی ندارد؟ | عکس آنلاین
زندگی را در تابه سُرخ کنید
دربارهی «جولی و جولیا» | محسن آزرم
آشپزخانهی راز
پویان و سیما به آشپزخانه میروند
در رثای دیوید لوین که به سایه رفت
نیویورک تایمز


