تهرانِ امسال را خیلی کمتر از پارسالش دوست دارم، که آدم‌های آشنایش هر روز کمتر می‌شوند و ماشین‌های بد قیافه‌ش بیشتر.
حرف بزرگی‌ست ولی مهم‌ترین چیز این شهر برایم، حالا، تهرانر است که در این یک سال هویت خودش را پیدا کرده و وقتی یک دوستِ فرنگ‌نشین به‌م می‌گوید که با دیدنش حسرتِ زندگی در تهران را می‌خورد، تهِ دلم غنج می‌رود.

(به روی‌م نیاورید که دارم برای خودم و دوستان نازنینی که در این یک سال تهرانر را سر پا نگه داشتند نوشابه باز می‌کنم. آدم است دیگر، بعضی وقت‌ها به این خودتحویل‌گیری‌ها نیاز دارد.)

پی‌نوشت: تهرانر هنوز هم برایم در وضعیت بِتاست. که اگر ایده‌هایی که برایش داریم اجرایی شود، نسخه‌ی فعلی شاید چیزی در حد ۱۰ تا ۱۵ درصد آن نسخه‌ی ایده‌آل باشد. کاش که زودتر به یک جاهایی برسانیم‌ش.
پی‌نوشت دوم: تهرانر بدون محمدرضا حتما دست‌اندازهای بیشتری داشت. خوش اقبالی‌ام بود که سال گذشته در این روزها در کنارم ایستاد و هنوز هم همین‌جاست.

آدم های آشنای این شهر برای من هم دارند کم میشوند... تهرانر نبود من هم میرفتم!! دو نقطه دی.

سایت فوق العاده ایست.اگرچه تهران نیستم ولی هر وقت تصمیم می گیرم بیام تهران اولین کاری که می کنم سر زدن به تهرانره -برای وقت گذرانی در تهران-!

انصافن بعد از چماق گیمز مرحوم و سینمای ما ، تهرانر یکی ست و دومی ندارد.
تنها ایرادی که به آن می توانم بگیرم عدم وجود یک آرشیو منظم و قوی از رویدادهاست ( البته در خوراک و صفحه ی فیس بوک آرشیوکی هست ، منظورم یک آرشیو در سایت بود.)
شادزی

اینجا بوی استنلی می دهد...

نوشابه باز کن! چند تا هم باز کن و بنوش به سلامتی خودت و «دوستان نازنینی که در این یک سال تهرانر را سر پا نگه داشتند » که من هم با اینکه تهران زندگی نمی کنم اما با سر زدن به تهرانر حسرت دیگر زندگی نکردن در تهران را می خورم و هوس جمع کردن بار و بندیل و «وقت گذرانی در تهران» ...

واقعا به جا و مفید است این تهرانر شما. من هم با اینکه ایران نیستم، اما خوشحالم از مرور اتفاقات فرهنگی‌ تهران.
به قول هیوا نوشابه باز کن! چند تا هم باز کن و بنوش به سلامتی خودت و همکارت در این کار.

چه درونم تنهاست...! کاش من جای تهرانر بودم!

تهرانر نبود توی این وانفسی تهران از هیچ جا خبر دار نمی شدم و مثل بقیه دچار روزمردگی!!!

مبارک باشد سالگرد تهرانرتان:)

امسال از پارسال دوست نداشتنی تر، سال بعد از امسال و ...
من و شما سعی کنیم دوست بداریم و دوست داشته بشیم.
سالگرد تولد دوستمون مبارک.

تهرانر عالیه!

یادم نمیاد تهرانر رو کی پیدا کردم، اما یادمه اونقدری نظرمو جلب کرد که هر هفته بهش سر بزنم و ببینم چه خبره تو این شهر!

چرا پستی تو سال 2011 تو وبلاگت وجود نداره؟!
من تازه اینجارو پیدا کرده بودم م کلی خیالات داشتم واسه اش!

tehran hamishe tehrane
in maim k ghabe negahemuno avaz mikonim
tehrano behtar bebin

خدایا
از آن پرنده ی
کوچک
سبز
اگر خبر داری
بهار امسال را
پراز
سلام و ترانه کن

نوروزتان فرخنده

و فقط ماشینهای بدقیافه نیستند ...

اون 206 هاي صندوق دار تهران كه توي مخ من هستن.... حق داري حالت به هم بخوره

کار از نوشابه و ایستک گذشته :p

تهران شهر داد و دود و دم و دمش گرم

سلام حمیدرضا!
تهران با تمام زشتی هاش هنوز زیباست...
هنوز صبح های جمعه ، آسمان آبی و اتوبان های خلوتش به یک دنیا میارزد...
تهران همچنان شهر ماست!
مدتیه که به دنبال پیدا کردن دوستاتی در فضای بیکران مجازی هستم که بشه به داشتنشون و به تعامل باهاشون افتخار کرد...
مدتیه که در محیطی جدید شروع به نوشتن کردم...
خوشحال میشم ، این پیام بابی باشه بر اون دوستی مجازی...
اگه قابل دونستین به من خبر بدین آیا میتونیم لینک هم دیگرو به عنوان فتح باب داشته باشیم یا نه...!
یا حق!

نامزدهای اسکار ۲۰۱۰
گاردین

سلینجر درگذشت
دیگر کسی مزاحم آقای نویسنده نمی‌شود.

چند نکته درباره‌ی روزمرگی
حمید امجد

بهمن جلالی درگذشت
مرگ‌های ۸۸ تمامی ندارد؟ | عکس آنلاین

زندگی را در تابه سُرخ کنید
درباره‌ی «جولی و جولیا» | محسن آزرم

آشپزخانه‌ی راز
پویان و سیما به آشپزخانه می‌روند

در رثای دیوید لوین که به سایه رفت
نیویورک تایمز