پارسال که اولين کميک وبلاگی رو کشيدم و گذاشتم تو بن بست، فکر نمی کردم که سالگردش اينقدر مهم بشه و آخرين مهلت ايران برای امضای پروتکل الحاقی باشه!!
راستش "بن بست" برخلاف ظاهرش که بايد برام دشمن تراشی می کرد، با کلی دوستهای خوب و نازنين آشنام کرد که توی اين يک سال هميشه به من و کارهای مزخرفم لطف داشتند. عموحميد که همونموقع کلی بهم کمک کرد و تا همين ديشب هم درگير کارهای بن بست جديد بود. احسان (که کلی به لحاظ فنی کمکم کرد) و هودر (که فکر کنم برای بار صدمه که می گم سوژه اصلی کار از خودش بود) و سينای عزيز (که راهنمايياش رو هيچوقت فراموش نمی کنم) و بقيه که جنبه داشتن و باهاشون شوخی می کردم، ناراحت نمی شدن و همه کسايی که با ميل و کامنت کلی بهم اعتماد به نفس دادن!
حتما يادتونه اوايل من کار رو با مهران ايرانلو شروع کردم، ولی بعدش چون کمتر همديگر رو می ديديم و نشد که کارمون رو دو تايی پيش ببريم و فقط تو سه قسمت اول با هم مشترکا کار کرديم و بعدش من تنهايی ادامه دادم. به کوری چشم دشمنان هيچ اختلافی هم پيش نيومد و هنوز هم با هم دوستيم!!
از اين به بعد هم سعی می کنم بهر ترتيبی که شده، آپديت کنم اين لامصبو (!!) ولی ميدونم که منظم نميتونم اين کارو بکنم... هرچندوقت يه بار يه حالی بهش ميدم!!
اين هم پارتی وبلاگی به مناسبت تولد بن بست...