قبلا ها عادت داشتم که تنهاييامو تو وبلاگم بنويسم، مثل خيليای ديگه. اما خيلی وقته که نميخوام اين حس مزخرف رو با کسی قسمت کنم، حتی کسايی که تا آخر عمرم قرار نيست ببينمشون...
"هيچ چيز يک روزه يا يک شبه اتفاق نمی افته
نه عشق
نه نفرت
هرچيزی قبلش مهمه
و قبل ترش
و خيلی قبل ترش ...
زخم های آدم سرمايه است...
سرمايه تو با اين و اون قسمت نکن... داد نکش... هوار نکش...
صبور، آرام و بی سر و صدا همه چيزو تحمل کن."

از ديالوگهای شب يلدا (کيومرث پوراحمد)