«برف و نرگس» ناهيد طباطبايی رو خوندم. به‌نظرم اگه قرار باشه زبان و فضای «عادت می‌کنيم» پيرزاد رو ادامه بديم، داستان‌های برف و نرگس يک دنباله‌ی منطقی برای اون به‌حساب بياد. مجموعه‌ی يازده داستان زنانه با زبان و دنيايی رئاليستی که در اکثرشون می‌شه روزمرگی و خستگی شخصيت‌ها و يک زندگی يکنواخت رو ديد. البته نمی‌شه منکر اين شد که داستان‌های کتاب روان و راحت هستند و در ارتباط با مخاطب مشکلی ندارند اما کتاب خيلی متوسط است، يعنی نمی‌شه نکته‌ی خيلی بارز و جذابی در داستان‌ها پيدا کرد.
مانند همه‌ی مجموعه داستان‌های ديگه هم يکی دو داستان خوب و ضعيف توی برف و نرگس می‌شه پيدا کرد، مثلا همون‌قدر که از ايده و زبان «چقدر اين گنجشک‌ها ور می‌زنند!» خوش‌م اومد از داستان «برف و نرگس» لذت نبردم. به‌هرحال يک بار خواندن کتاب کوچکی مثل برف و نرگس که فقط 800 تومان هم قيمت داره، ضرر نداره اما خيلی هم نمی‌شه کتاب رو توصيه کرد. واژه‌ی متوسط احتمالا درست‌ترين عبارتيه که می‌شه کتاب رو با اون توصيف کرد. همين.
[گفتگوی ناهيد طباطبايی با مهدی يزدانی‌خرم- شرق]

تا جشنواره فجر هم حدود يک ماه بيشتر نمونده و مثل هميشه الان همه‌ی خبرها حول اين می‌گذره که فلان فيلم می‌رسه يا نه. فرمان‌آرا که انگار قصد داره «يک بوسه کوچولو» رو برای جشنواره حاضر کنه در حالی‌که فيلمبرداری‌ش هنوز تموم نشده و تهيه‌کننده‌ش هم گفته در صورت حضور در جشنواره در بخش مسابقه شرکت نخواهد کرد، «حکم» کيميايی هم با اينکه هنوز مراحل فنی‌ش تموم نشده اما برای جشنواره حاضر می‌شه، «يک تکه نان» (يا سلوک) تبريزی هم حتما در جشنواره و بخش جديد معناگرا حاضر خواهد بود. «به‌رنگ ارغوان» حاتمی‌کيا (که گويا فيلم به‌شدت متفاوتی در پرونده‌ی حاتمی‌کياست) و «ديشب باباتو ديدم، آيدا» صدرعاملی هم مدتی‌ست که مراحل فنی‌شون تموم شده و در جشنواره حاضر خواهند بود. اوضاع بد نيست و می‌شه به اين دوره اميدوار بود.
تکميل: [آخرين وضعيت فيلم‌های رفيعی، کيميايی، بنکدار، پوراحمد و...- ايسنا]

بخش کميک رو هم يکی دو روز پيش آپديت کردم و چون روی هاردم کلی کار داره خاک می‌خوره احتمالا از اين به بعد هر چند روز يه کميک جديد و يا از اين معرفی فيلم‌هايی که برای ايران جمعه می‌کشم، می‌گذارم.
[تنها صداست که می‌ماند - کميک‌استريپی که برای ويژه‌نامه‌ی موسيقی پاپ کشيدم]