شبکه فرهنگ رادیو، هرشب برنامه‌ای دارد با عنوان «روایت شب» که در آن هر هفته یک داستان و کتاب درست و حسابی بازخوانی می‌شود. اما این هفته به‌جای خواندن یک داستان، سازندگان برنامه تصمیم گرفته‌اند هرشب يک داستان کوتاه از آنتوان پالوويچ چخوف را برای پخش حاضر کنند. اگر از اهالی ادبيات و تئاتر باشيد می‌دانید که عمده شهرت چخوف هم در همين داستان‌های کوتاه و نمايش‌نامه‌های تک‌پرده‌ای‌‌ش (=وودويل) است. به‌همين خاطر پيشنهاد می‌کنم تا آخر هفته، هرشب ساعت 10 گوش‌تان به راديو فرهنگ باشد تا يک داستان کوتاه از چخوف را، آن هم با صدای جذاب و استوار بهروز رضوی بشنويد. باور کنيد از آن فرصت‌هايی‌ست که کم پيش می‌آيد.
درضمن حالا که صحبت به وودويل‌ها يا همان تک‌پرده‌ای‌های چخوف رسيد بهتر است يک پيشنهاد ديگر هم بدهم و آن هم شماره چهارم از دفترهای تئاتر نيلاست که اختصاص دارد به‌همين نمايش‌نامه‌های کوتاه آقای نويسنده. يکی، دو مقاله‌ی جامع و خواندنی درباره‌ی آثار چخوف هم در آن وجود دارد که جای ديگری نمی‌توانید پيدای‌شان کنيد. اين دفتر به کوشش حميد احيا منتشر شده و انتشارات نيلا با قيمت 1000 تومان آن را روانه‌ی کتاب‌فروشی‌ها کرده است.


آن مطلب نسبتا بلندی هم که با عنوان «هفت دليل ساده» درباره حکم نوشتم، بازتاب‌های خوبی داشت و در بخش نظرات‌ش می‌توانید نظرات جالبی را پيدا کنيد. هم طرفداران سينه‌چاک کيميايی نظر داده‌اند و هم مخالفان دو‌آتشه‌ش. هرجايی هم که به من مربوط می‌شده و نياز به پاسخ بوده، چيزکی نوشته‌م. اگر وقت کرديد و فيلم را هم ديده‌ايد بد نيست نظرات ديگران را هم بخوانيد. فقط يک چيزی درباره‌ی حکم ناگفته ماند و آن هم اين‌ست که به‌نسبت فیلم‌های موخر کيميايی، مخصوصا به لحاظ فنی و تکنيکی، اثر قابل ستايشی‌ست.


امسال جشنواره‌ی فجر فقط در بخش بين‌الملل و فيلم‌های خارجی‌ش خلاصه می‌شود و در غياب کارگردان‌های مطرح ايرانی، تنها می‌توان به ديدن آخرين ساخته‌های کارگردان‌های مطرح آن‌سوی آب‌ها دل‌خوش کرد. از طرفی چون از حدود يک‌سال پيش ـ دقيق‌ترش می‌شود جشنواره‌ی کن پارسال ـ از نزديک در جريان فعاليت‌های دفتر جشنواره برای انتخاب فیلم‌های خارجی اين دوره بوده‌م، می‌دانم که جمع شدن اين همه فيلم مطرح درکنار هم، به‌راحتی به‌دست نيامده. فقط کافی‌ست اسامی فيلم‌های خارجی امسال را با يکی از دوره‌های پيشين مقايسه کنيد تا بيشتر منظورم را متوجه شويد.
درضمن به‌خاطر هم‌زمانی جشنواره با امتحان‌های پایان ترم، امسال خبری از اين يادداشت‌های روزانه نخواهد بود.

حمیدرضا من تو رو درستت میکنم حالا میبینی ! خجالت نمیکشی یه حالی نمیپرسی ؟

salam raiis jashnvare vo in harfa dige ostade na?!labod har rooz miri!

سلام
خواهش می کنم سری به اینجا بزنید:www.bahmanfilm.blogfa.com
ونظر تان که خیلی برایم مهم است را بنویسید
با سپاس

چرا باید فقط بخاطر نبود اسطوره هایی که صدای شکسته شدنشون خیلی وقته به گوش رسیده فیلم های ایرانی رو بی اعتبار کرد؟؟جشنواره های چند سال اخیر ثابت کرد که جوان ها قابل اعتماد تر فیلم میسازند!

دربارهء جشنوارهء بین الملل کاملا باهات موافقم . اما دربارهء سینمای ایران از نظر من الزاما حضور مهرجویی و بیضایی و کی و کی اعتبار یک جشنواره نمی شود . اگر تو هم مثل من عاشق « خواب تلخ » بودی می فهمیدی می شود به کارگردان های جوان هم خوشبین بود .

بچه برو نقد امير پوريا رادر مجله دنياي تصوير بخوان
بعد از خودت تعريف بكن

حميد جان سلام...دوست خوبم من متاسفانه نتوانستن از طريق لينيك كه داده اي نسخه pdf بولتن را بر دارم.يعني لينك به مقصد رسيد اما نسخه PDF نبود.لطفن بگوييد بولتن جشنواره همان ويژه نامه هاي روزانه است يا يك داستان ديگر دارد؟

نامزدهای اسکار ۲۰۱۰
گاردین

سلینجر درگذشت
دیگر کسی مزاحم آقای نویسنده نمی‌شود.

چند نکته درباره‌ی روزمرگی
حمید امجد

بهمن جلالی درگذشت
مرگ‌های ۸۸ تمامی ندارد؟ | عکس آنلاین

زندگی را در تابه سُرخ کنید
درباره‌ی «جولی و جولیا» | محسن آزرم

آشپزخانه‌ی راز
پویان و سیما به آشپزخانه می‌روند

در رثای دیوید لوین که به سایه رفت
نیویورک تایمز