من هیچ قصدی برای اضافه کردن آثار دیگری به تاریخ هنر ایران یا هیچ کجای دیگر هرگز نداشته‌ام. از فکرم هم چنین ادعا و هدف نگذشته است، هرگز. و گمان می‌کنم هر کس که صبح از خواب بیدار می‌شود و به قصد قطور کردن آثار هنر در هر جا بهتر است در همان رختخواب باز بخوابد. یا اگر مصر باشد بهتر است خفقان گرفتن کلی. هنر برای ضخیم کردن مجموع هیچ تاریخ و «دانش‌نامه»ای اعم از «جابلقائیکا» یا «جابلسائیکا» یا «ایرانیکا» یا «تیغ‌زنیکا» ـ که این دو آخری یکی هستند ـ درست نخواهد شد. باید برای نفس کشیدن خودت باشد. همین و همین و همین هم بس.

[ابراهیم گلستان در گفتگو با مهدی یزدانی‌خرم | هفته‌نامه‌ی شهروند]

نامزدهای اسکار ۲۰۱۰
گاردین

سلینجر درگذشت
دیگر کسی مزاحم آقای نویسنده نمی‌شود.

چند نکته درباره‌ی روزمرگی
حمید امجد

بهمن جلالی درگذشت
مرگ‌های ۸۸ تمامی ندارد؟ | عکس آنلاین

زندگی را در تابه سُرخ کنید
درباره‌ی «جولی و جولیا» | محسن آزرم

آشپزخانه‌ی راز
پویان و سیما به آشپزخانه می‌روند

در رثای دیوید لوین که به سایه رفت
نیویورک تایمز