فولکس‌سواری در امريکا

Little Miss Sunshine

اصلا نمی‌خواهم ذوق‌زدگی‌م را از ديدن «Little Miss Sunshine» پنهان کنم، که به‌نظرم يک شاهکار اصيل است. يک فيلم جمع و جور و بی‌ادعا که خودِ خودِ سينماست. از همان فيلم‌هايی که لذت از سر و روی‌شان می‌بارد.
محض رضای خدا اگر فيلم را ديده‌ايد، يک بار ديگر آن فصل‌های هُل دادن ماشين و بعد پريدن داخل ماشين در حال حرکت را به‌خاطر بياوريد، تا بيشتر منظورم را از «لذت» جاری در فيلم متوجه شويد. يا آن شخصيت بی‌مثال بابابزرگ که در همان نيمه‌ها‌ی فيلم هم می‌ميرد، اما اين‌قدر جذاب هست که اسکار بهترين بازيگر نقش مکمل را به بازيگرش بدهند. يا مثلا آن فصل رقص انتهای فيلم که ديگر خود جنس است.
به‌شدت ديدنش را توصيه می‌کنم و بسيار متاسفم که زير سايه‌ی فيلم‌های ديگر سال گذشته چندان ديده نشده است (منظورم در اينجاست و الا هاليوودی‌ها که از خجالت فيلم درآمده‌اند) و شک ندارم که از اين به بعد وقتی قرار است درباره‌ی فيلم‌های جاده‌ای صحبت کنيم، راحت می‌توانيم به Little Miss Sunshine ارجاع بدهيم، چون هرچه فکر می‌کنم نمونه‌ی بهتری از اين دست فيلم‌ها در چند سال اخير به‌خاطر نمی‌آورم.

در مورد ترجمه‌ی نام فيلم هم به‌نظرم بهتر است به همين عنوان انگليسی دست نزنيم که درواقع يک نام خاص است. ولی اگر قرار باشد حتما يک معادل مناسب فارسی برای‌ش انتخاب کنيم به‌نظرم به‌جای عنوان «خورشيدخانوم کوچولو» ـ يا چيزهايی شبيه اين ـ بهتر است «دخترک شايسته» را به‌کار ببريم که به نام آن رقابت درون داستان هم نزديک‌تر است.

[برنده‌ها و بازنده‌ها | عطا]
[رویای خانواد‌ه‌ی ساده و کم‌درآمد آمریکایی | آزاده]

April 25, 2007 11:15 PM

سلام
منم مثل شما لذت دیدن این فیلم رو چشیدم. بخصوص قسمت های بحث و جدل داخل ماشین و اون قسمت که پلیس بهشون گیر میده و اجرای رقصش...
خیلی قشنگ بود.

آرمان -- April 26, 2007 9:34 AM

وای این فیلم فوق‌العاده بود. صحنه‌ی پریدن پایین هیچی، اولین کلمه‌ای که پسره بعد از این همه سکوت گفت رو بگو! یا اون رقص آخرش از وقتی که خانواده‌هه هم رفتن روی سن! من که خیلی فیلم رو دوست داشتم. همه‌ي شخصیت‌هاش به نظرم خوب بود. ولی با ترجمه‌ی اسمش موافق نیستم! میس‌سان‌شاین رو اگر بخوایم ترجمه کنیم اصلاً خوب نمی‌شه! بهتره به قول خودت همون‌طوری بذاریم بمونه...

حميدرضا:
موافقم مريم جان. در فارسی نمی‌شود عنوان مناسبی برای فيلم پيدا کرد.

مریم مهتدی -- April 26, 2007 11:11 AM

سلام ! به وبلاگتون در رازنو لینک دادم. ممنون میشم در صورت تمایل شما هم به این روزانه ها لینک دهید !!

سیامک قاسمی -- April 26, 2007 11:51 AM

آهنگ بچه‌هاي مدرسه‌ي والت
http://www.mhbateni.com/mohammad/music/Bachehaye%20Madreseye%20Vaalt.mp3

موسيقي كارتون‌هاي قديمي
http://www.mhbateni.com/mohammad/music
....
معذرت مي‌خوام اگه ربطي به اين پست نداشت، وقتي ديشب اين لينك رو پيدا كردم ياد پست انريكو، انريكوي عزيز افتادم
فكر كردم شما هم خوشتون مياد

حميدرضا:
خيلی ممنون زهرا جان. لطف کردی و البته جالب بود.

زهرا -- April 26, 2007 6:55 PM

دوستام چند وقت پیش به شدت از این فیلم تعریف می کردن و من هنوز که هنوزه موفق نشده ام ببینمش!! بالاخره این کارو می کنم.
از وبلاگتون خوشم اومد و با اجازه بهش لینک دادم.

looloo -- May 1, 2007 5:30 AM

منم خیلی از فیلم خوشم اومد.
مخصوصن طنز تلخی که درباره اون دختربجه های عروسکی وجود داشت.

ماکان -- May 2, 2007 10:49 PM

خیلی فیلم زیبایی هست . تک تک شخصیتهاشو دوست دارم . تا حالا سه بار دیدم :)

Amir -- May 3, 2007 8:40 AM

فیلمی بود ساده و خیلی هالیوودی نبود...نسبتاً قشنگ بود....نه خیلی خیلی قشنگ...

holmes -- May 3, 2007 10:14 AM

خوب لااقل می گفتی کجا باید تهیه اش کنیم؟؟؟

ماکان -- May 5, 2007 8:36 AM

آفرین !

kelash -- May 10, 2007 4:20 PM

خيلي خوش حال ام كه اين احساس لذتي كه از فيلم من بردم كس ديگري هم در آن شريك بوده است .
البته من به شدت معتقدم ليتل ميس سات شاين در پس ظاهر طنز گونه اش يك ابزورد واقعي است . فيلمي كه به راحتي و سادگي حجم بيشمار مسخرگي اطراف ما را نشان مي دهد .
فيلمي كه وقتي تمام مي شود تازه در مخاطب آغاز مي شود .
بازي هاي روان ، سادگي اعجاب
انگيز و وحشنتناكو داستان گو بودن وطلق فيلم از نقاط برجسته آن است .

به هر حال خوش حالم كه با وب لاگ شما آشنا شدم . به من هم سري بزنيد .

محبوبه آب برين -- June 3, 2007 1:40 PM