این گیجی و منگیِ بعد از فیلمهای وودی آلن را دوست دارم. اینکه دست میگذارد روی نقاط ضعفِ آدمها و فارغ از داستان/درام، ذهنهایشان را با سوالهایش درگیر میکند، لذتبخشترینِ قسمتِ آثارش است. و چه خوب که این عصرِ تازهی فیلمسازیاش بهتدریج دارد به کمال میرسد و هر بار بیشتر شبیه به خودِ زندگی میشود.
ویکی کریستینا بارسلونا را بهخاطرِ همین که قطعیتِ کمتری دارد، بیشتر از Match Point دوست دارم. بهخاطر همینکه خیانت و قتلی ندارد تا سبکسرانه و به لطف مذموم بودنِ همیشگیِ این مفاهیم، یکطرفِ ماجرا بایستیم و از اصل غافل شویم.
فقط ماندهام که چهطور میتوانند جلوی عنوان چنین فیلمی بنویسند «کمدی». از هرچه فحش است بدتر است!
[و کشتی به راه خود ادامه میدهد | نوشتهی مانا دربارهی فیلم]
are vaghean kheili kheili behtar az match point bud va kheili ham be vagheiat nazdiktar... vaghean ghazie on comedy chie???????
وودی آلن یک نابغه تمام نشدنی ست. که فیلم هایش منگت می کند!
همین چند شب پیش دیدماش و با تمام حرفهایی که نوشتی به شدت موافقم. اصلاً یک وقتهایی در غیرمنطقیترین حالت فکر میکنم وودی آلن اگر وجود نداشت سینما، خصوصاً سینمای کمدی یک چیزی کم میداشت. البته من بعد از هری ساختارشکن به این درک عمیق رسیدهام. اما فارغ از محتوا که خب تلخ هم بود و اصلاً آن میل به غیرمتعارف بودن آدمیزاد را بدجوری قلقلک میداد، قبول کن که خاویر باردم فیلم اگر حتا دیالوگی هم نداشت، به خاطر کلاً قیافهاش توی این فیلم و آن نگاه «چه خبره اینجا»ش کلاً برای خنداندن بیننده کافی بود. قیافهاش توی آن سکانس رستوران و اولین ملاقاتاش با ویکی و کریستینا را به خاطر بیاور! نه؟
حمیدرضا:
در اینکه لحن فیلم یکجاهایی بهشدت فان است و شنگول حرفی ندارم. اصلا همانجا که هر دو نفرشان را به سفر و معاشقه دعوت میکند، برای ساختن چند تا کمدی بزن و بکوب حسابی کفایت میکند، ولی خب گرهی اصلی نه تنها فان نیست که خیلی هم روی اعصابست. وودی آلن هم خیلی خوب توانسته مرز اینها را نگه دارد.
آره راستي : چرا كمدي ؟ اين سوال من هم بود ...
حمید عزیز همین الان فیلم را دیدم. به نظر من هم از بهترین های وودی الن در چند سال اخیر بود. اما درباره ژانر فیلم، باید قبول کرد کارگردانی مثل وودی الن دیگر خود تبدیل به یک ژانر مستقل شده اما می توان این کار او را کمدی حساب کرد، نه به معنای اثری فان یا خنده دار بلکه دقیقاً به خاطر نسبتی که با وقایع تلخ و بسیار جدی برقرار می کند. اگر ملیندا، ملیندا یادت باشد آنجا هم بحث وودی الن همین بود: مرز باریک بین کمدی و تراژدی. داستانی یکسان را تنها با تغییر زاویه دید از تراژدی به کمدی بازخوانی می کرد. اینجا هم نظر من را بخواهی چنین است. می شد روایت رابطه غریب کریستین، ویکی و خوان را بسیار دردناک و سیاه واگویه کرد اما الن چنین نمی کند و البته همچنان بر ما تاثیر می گذارد و به فکر می بردمان که این جادوی کمدی الن است. "کمدی النی" تنها اسمی که می توانم بر این ژانر بگذارم.
حمیدرضا:
موافقم. مخصوصا که صدای راوی هم خیلی برایم یادآور ملیندا بود. و کاملا حتی اگر ده دقیقه از وسط فیلم را بهطور گذرا نگاه کنی، آلنی بودنش را نشان میدهد.
چه خوب که هنوز زنده و سرحال فیلم میسازد.
پست جدید من راجع به این فیلمه بخونش بد نیست
Man tebghe mamool movafegh nissam bahat Albatte manam xosham oomad az in film vali be nazaram Match Point filme behtari bood o harfaie bishtariyam vase zadan dasht o ta'sir gozartaram bood
Vicky Christina... ham filme xoobiye vali moshkele aslish be nazare bande narration eshe bedoone oon behtar mishod
Axaresham sooti dade dar esme film Cristina ra neveshtim Christina
سلام.
این فیلم آلن رو ندیدم هنوز.عاشق کاراشم.
شاید شما حق دارید که میگین این فیلم کمدی نیست اما نباید اطلاق یه فیلم با عنوان کمدی را فحش دانست چون ارج وقرب ژانر کمدی خدشه ناپذیره .
در ضمن بروزم.
u mehran afshar naderio mishnasi?!
حمیدرضا:
این سایت مهران است: http://www.mehranafshar.com/
ویکی کریستینا فیلم قشنگی بود. خیلی حرف داشت. کوتاه و قشنگ در موردش حرف زدی
فیلم هایی مثل «ویکی کریستینا بارسلونا» بقول هیچکاک فیلمبرداری از آدمهایی است که دارند حرف می زنند. فیلمبرداری از صحنه های تئاتر است.
نامزدهای اسکار ۲۰۱۰
گاردین
سلینجر درگذشت
دیگر کسی مزاحم آقای نویسنده نمیشود.
چند نکته دربارهی روزمرگی
حمید امجد
بهمن جلالی درگذشت
مرگهای ۸۸ تمامی ندارد؟ | عکس آنلاین
زندگی را در تابه سُرخ کنید
دربارهی «جولی و جولیا» | محسن آزرم
آشپزخانهی راز
پویان و سیما به آشپزخانه میروند
در رثای دیوید لوین که به سایه رفت
نیویورک تایمز